Het verhaal van Anneke

Beautiful Mind, ik had er via via van gehoord. En dan met name van de Hypnotische maagband. Zou dat iets voor mij zijn? Zou dat bij mij wel werken? Ik weet alles al over voeding enzo. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en een mail te sturen naar Beautiful Mind. Het eerste schriftelijke contact was al heel fijn.

De inzichtsessie is een soort kennismaking en uitleg over hoe en wat. En ook om de vraag bij je neer te leggen of je er volledig voor wil gaan.

Ik weet dat ik aan het einde van de inzichtsessie vroeg of ik aan het programma mee mocht doen. Ik wilde wel en ik vond dat ik ook wel voor de 100% toegewijd zou zijn. En dat mocht 😊

Mijn eerste echte sessie liep iets anders omdat er nog wat obstakels in de “weg” zaten voor mijzelf. Dus die obstakels hebben we eerst getackled alvorens aan het hypnotische maagband traject te kunnen beginnen.

Ik heb tijdens de sessies zo veel fijne eye openers gehad en zoveel obstakels aangepakt en bekeken en daar ook iets mee gedaan. Heel fijn.

Ik was al eens eerder bij een psycholoog geweest, ik heb een burn out gehad. Been there done that… maar mijn lichaam was me nu weer in de steek aan het laten en hoe fijn is het geweest dat ik bij Beautiful Mind terecht ben gekomen. Ik was namelijk niet zo snel meer naar een psycholoog gegaan en ik wist toch al wat ik moest doen om niet weer een burn out te krijgen. Dus dat mijn lijf nu weer e.e.a. aan het aangeven was had daar toch zeker niets mee te maken 😊 Dussss…

Hoewel ik zelf 34 kilo was afgevallen merkte ik dat ik ondanks alles wat ik weet over voeding, toch weer ongemerkt aan was gekomen. Het lukte me niet om de “knop” weer om te zetten.

Maar voeding en zeker het eten van verkeerde voeding heeft mij blijkbaar door de jaren heen veel gebracht.

Op het moment dat je dat analyseert, gaat je hoofd toch een beetje in protest. Niet letterlijk, maar meer dat je denkt, maar wat ga ik dan doen als ik me rot, verdrietig, niet begrepen, alleen etc voel? Voorheen was daar ETEN… en als dat niet meer is waar ga ik mezelf dan mee vullen? Maar dat is dus helemaal niet meer aan de orde.

De eerste hypnose sessie vond ik best spannend. Wat als het bij mij niet lukt? Nou, het lukte best aardig, ik vond het ook een heel bijzonder gevoel. Het maakt je uniek. Omdat jij het bent. Jij geeft toegang, jij bepaalt, jij neemt de teugels weer in handen.

Na de eerste hypnose sessie ging ik opgeladen naar huis en vol verwachting hoe ik het allemaal zou verwerken. Wat een ervaring! Ik ging ineens niet meer van maaltijd naar maaltijd. Ik was ineens niet meer constant bezig met bedenken wanneer en wat ik dan weer kon gaan eten.

Eten is functioneel geworden, maar zeker niet saai of vervelend of een noodzakelijk kwaad. Eten is nog steeds fijn en lekker. En met de nadruk op lekker. En NIET meer… op de tijd, van ‘wanneer mag ik weer’. En wat belangrijker was, ook niet meer als troost, opvulling bij verveling, bij eenzaamheid bij verdriet of iets dergelijks. Dat doe ik namelijk niet meer.

Dat is zo iets raars om je dat te realiseren. Dat je niet meer eet als je gefrustreerd bent. Dat zit niet meer in je systeem. Je eet omdat het moet (in het kader van je lichaam voeden met energie) Je eet lekker omdat je de juiste energie in je lijf wil pompen en je eet gezonder, ook weer omdat je je lijf met de juiste energie wil voeden. Winwinwinwinwinwinwin!!!!

De overige sessies zijn eigenlijk meer van het zelfde om de maagband nog beter te laten beklijven. Om je nog beter in het programma te laten komen.

Hoewel ik er bij mijn laatste sessie best een beetje tegenop zag dat ik het vanaf nu alleen moest doen, was het ook goed. Het voelt goed, je staat sterk, je kunt er tegenaan.

Geen moment spijt gehad dat ik aan dit traject ben begonnen!!

Bedankt Lien!