Het verhaal van Roos

Na het lezen van het boek liefdesbang vielen de puzzelstukjes op z’n plaats. Gehuild heb ik, steeds weer bij het lezen van de pagina’s. Wat een herkenning. Maar het maakt me vooral verdrietig dat het geluk in de liefde vinden me zo in z’n greep houdt. Ik wil gelukkig zijn met alles wat ik wél heb. Ik wil positief zijn. Alles waartegen ik me verzet, zit al in mij door middel van mijn sterrenbeeld.

Loslaten, snel teleurgesteld zijn, afgewezen voelen, bevestiging zoeken. Dit waren een aantal zaken waar ik zo graag aan wilde werken voordat ik naar Lien ging. Ook een leven zonder verwachtingen en emotioneel onafhankelijk wilde ik graag bereiken.

Al snel vertelde Lien dat het een proces is, net als een bloem, die ook niet in 1 dag open is. Ongeduldig als ik ben is dat een hele opgave. Lien heeft me inzichten gegeven. ‘Laat wat anderen zeggen en doen bij de ander’ zei Lien. Direct kon ik hier iets mee. Het was me in 1 keer duidelijk.

Inmiddels kan ik ook beter omgaan met de hoge verwachtingen die ik heb van mensen. Lien heeft me in laten zien dat dat me alleen maar kan teleurstellen. Ik ben geneigd van alles ‘te doen’ om geluk te ervaren. Wat een verademing te horen van Lien dat ik helemaal niets meer hoef te doen. Dat ik er al ben en alleen maar hoef te ‘zijn’. En ook echt te voelen.

Het blijft een proces wat me niet snel genoeg gaat, maar met alle handvatten gaat het me lukken en de liefde komt ook nog in m’n leven. Ik ben op weg en me bewust van m’n valkuilen. Ik wijs mezelf niet meer af.