Het verhaal van Marc

Begin dit jaar kon ik mijzelf niet zo goed vinden. Het voelde alsof de oplossing recht voor mijn neus lag, alleen leek het wel alsof ik mijn bril niet ophad en niet wist waar ik moest kijken. Achteraf voelt het nu alsof er mij op gewezen is dat mijn bril naast mij lag. Hierdoor kon ik een stuk helderder zien en werd eigenlijk alles duidelijk. Wanneer iemand dan ook zou vragen hoe ik mijn sessies bij Beautiful mind heb ervaren, kan ik dit voor mijn gevoel het best beschrijven met een visueel voorbeeld.

Zoals ik al eerder zei, voelde het alsof ik wist dat er een oplossing was voor hoe ik mij toen voelde, echter kon ik deze oplossing simpelweg niet vinden. Je zou het kunnen vergelijken met een klein kind en een box waar verschillende vormpjes in moeten. Terwijl ik daar op de grond zit in de kleuterklas, probeer ik met al mijn kracht en doorzettingsvermogen het vierkante vormpje door het rondje heen te drukken. Het maakt niet uit hoe hard ik druk, en hoeveel kracht ik er tegenaan zet, hij past er simpelweg niet in. Het probleem is dat ik weet dat die in de box moet, alleen ik zou echt niet weten hoe.

Om mijn situatie op te lossen ben ik op een gegeven moment naar de lokale therapeut gegaan en heb ik verteld hoe ik mij voelde. Hier werd mij verteld dat het vanuit mijzelf moest komen. Het probleem was dat ik dit zelf ook wel wist. Het voelde alsof terwijl ik als klein kind aan het struggelen was met de vormpjes er een lerares langskwam. En wanneer ik tegen haar zei: ‘ mevrouw het vormpje past er niet in’, dan vertelde zij aan mij: ‘ jawel Marc hij past er wel in, je moet het alleen zelf uitvogelen’. Hierdoor raakte ik eigenlijk stiekem nog meer gefrustreerd. Ik wist namelijk ook wel dat het vormpje in de box moest, alleen hij wilde er simpelweg niet in. En er was helemaal niemand die mij erop wees dat ik de vierkant in het rondje probeerde te stoppen en niet gewoon in het vierkante gat.

Toen opeens kwam ik via een vriendin op Beautiful Mind. Ik had hier nog nooit van gehoord, maar ze vertelde er veel goede verhalen over. En zo kwam Lien op mijn pad. Het voelde alsof er iemand anders in de kleuterzaal was die ook met blokken aan het spelen was. Lien voelde helemaal niet als een autoriteitsfiguur, maar juist als iemand die je op straat tegen zou kunnen komen, of in de kleuterklas.

En zo begon mijn eerste sessie, die voor mij al erg confronterend was. Lien wees mij er namelijk op dat mijn vierkante blokje niet in het rondje figuurtje paste. Dit frustreerde mij enorm, want dat wist ik zelf stiekem ook wel. Alleen wilde ik dit helemaal niet horen van iemand anders. Wie dacht deze dame wel niet dat ze was, om mij even te vertellen dat mijn vierkant niet in het ronde figuurtje paste.

De sessies daarna waren gelukkig een stuk aangenamer. Nadat Lien mij namelijk had laten zien waarom mijn vierkantje eerst niet paste, liet ze nu zien waar in de box mijn figuurtje wel paste. Het voelde alsof Lien ook met haar box bezig was, alleen zij had al uitgevogeld waar het vierkantje in moest, namelijk in het vierkante figuurtje. En zo liet ze het ook zien, door haar vierkantje in haar box te stoppen. Door dit te zien, snapte ik het ineens. Alsof ik spontaan een bril op deed. Het vierkantje past natuurlijk alleen in het vierkante figuurtje.

Na dit geleerd en gezien te hebben, is het nu alsof het nooit anders geweest is. Het voelt alsof ik mijn fouten en gedachtes van vroeger nog wel weet. Ik weet nog wel dat ik vroeger het vierkantje in het ronde figuurtje probeerde te duwen. Alleen nu ik wel weet waar het vierkantje moet, is het alsof ik het nooit meer ga vergeten. Natuurlijk moest ik het wel even zelf proberen. Ik moest niet alleen op Lien vertrouwen dat het vierkantje er wel inging, ik moest hem ook zelf in de box stoppen.

Nadat ik mijn vierkantje netjes in de box stopte, is het alsof ik het niet meer anders kan doen. Het zit nu in mijn systeem, ik zal nooit meer het vierkantje door een rond figuurtje proberen te duwen, ik weet namelijk dat dat niet werkt. En ik weet nu wat wel werkt, en hoewel ik zeker mijzelf heb om daarvoor te bedanken, is het Lien die heeft laten zien hoe het allemaal in elkaar stak.